Me ser masse kvite folk. Ikkje så mange som roper «vaza» til oss, - dei er vant med turistar. Fleire norske barnefamiliar som går i lag på veg ut, og barn som leikar. Me kjem inn til leiligheten. Det er skikkelig golv, som ikkje gir raude fotavtykk etter maling. Me har varm dusj, dyner, peis og masse norske bilder og til og med ostehøvel i skuffa. Internett, donald duck blad og ingen kakelakkar å sjå -føreløbig. Det er nesten som å vera heima i Norge igjen. Me som skulle bli meir gassiske..
Starten på dei tre vekeneAvslapping på høgt nivå. Første dag ved basseng kanten sidan annkomst på Madagaskar. Soling og bading uten like. Sitron i håret for å få lyse striper. Det einaste negative var 5stirrande mannfolk frå resturangen, men slik må ein lære seg å ignorere, for slik kjem ein ikkje uten. Dagen vart toppa med ein fantastisk biffmiddag med fløtegratinertepoteter på hotellet med fyrtyrsteikte bananer til deser. Eg seier bare: Livet er hærlig!
Videre til det seriøse
Salama, tompoko! Det er tid for å lære basic- ord, for å så lære grammatikk og setningsbygning. Alt er omvendt frå norsk med setningane snudd på hovudet. Svært like ord kjem ein ikkje uten «Vola (pengar), volo (hår), valo (åtta) og vala (gjerdet). Bare ein bokstav frå eller til. Miresaka miadana (å snakka seinare), mihinanan (å studere), mitsangana (å stå) er verb som setningane startar med viss det er i nåtid, men orda skiftar igjen når det er framtid og fortid. Sjølv om gassisk er eitt logisk språk der alle ord har ein meining, er det ikkje lett å få det inn. Spesielt med den store overgangen frå ingenting skule til fire timar på skulebenken til dagen med språk som aldri har vore mi sterkaste sida.. Det vart mykje snacks for å komme seg gjennom timane, men det skyldtest ikkjæ læraren. Ein fantastisk engasjert lærar med mykje kunnskapar til å lære frå seg. Alltid glad, og elskar språket sitt. 
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar