Våras innblikk frå misjonærane

På misjonærsenteret virker det som om det er eitt svært godt miljø. Kvar søndag er det kaffe i hagen med alle som bur der. Ein tek med litt kvar. Kaker, kjeks, kaffe og saft. Så mykje godt. Frå mi side vart det åte nok kaker her for heile opphaldet mitt på Madagaskar. .. Noko eg la merke til mens me sat å prata, var kor vaksne barna var og kor mykje kunnskap dei hadde inne. Dei snakka om at på det og det årstalet skjedde det og det, og dei nemnte til og med ord som eg ikkje bruker i dagligtalen min. Grunnen er nok at det ikkje er så mange jamn gamle norske barn, som igjen gjer at ein bruker meir tid i lag med dei vaksne.

MN- tid får avslapping og åndelig påfyll

Me kom med misjonærbilane til ein leirplass med stor hage og med gode tur- muligheitar. Denne plassen går

 rundt ved å gi folk frå gata plass å bu og arbeida, slik at dei har ein god muligheit til å tene til sitt livsopphald.

«Skatten i leirkaren» var temaet på den første bibeltimen. Det vart sagt at sannheit, kunnskap og evangeliet er kjernen i det kristne liv. Men det som er likså viktig er å gå i teneste gjennom Jesus, ved å leve nær han. Det står i bibelen: «Når eg er i godt mot er eg svak». «Det er ikkje så vanlig å tenkje på svakheit som ein god resurs. Men når folk formidlar om avgrunn frå sitt eige liv, får ein lettare tillit til dei. Troverdigheit, kjærleik og vennskap er stikkord som omhandlar dette. For å ha ein brennande flamme, må ein fylle opp leirkaret til ein kvar tid, viss ikkje går det tomt. Det er godt å vite at viss henda som held karet er stødige nok, gjer det ikkje noko om krukka er ustabil.

Når det gjeld «misjonær identitet», vil det sei å bringa noko nytt inn. Det som er viktig for misjonærar er å sjå det positive, unngå generalisering og ha gode relasjonar. Eitt flott døme på dette er ein mann som ikkje kunne lesa som var evangelist, og det voks rundt han. - Grunnen til dette var gode venner som hjalp han, og at han sjølv hadde trua på plass. Her på Madagaskar er det ikkje alltid like lett å finne ut om folk meiner det ein seie eller ikkje. Gassarar vil ikkje at me skal bli skuffa. På ein tur vart det spurt: Er det langt igjen? «ja», svarte han, litt etter spurte han igjen: «er me snart framme? «ja!». Dette gjer det vanskeligare å ha tillit til folk. Som misjonær er det viktig å krysse sine eigne grenser, det er slik kallet blir opna til nye horisontar.

Konfliktløysing er Bibelen stappfull av, og Jesus hamner stadig vekk i ein. Folk som føler seg forhindra eller frustrert av den andre er som oftast starten på ein konflikt. Men ein konflikt kan både ha positive og negative sider. Dei positive er at det virkar samtalande, gir identitet, energi og nødvendige endringar. Ordet kristen treng alle bokstavane. Slik er det også med oss. Alle er like viktige, sjølv om nokon lid meir enn andre. «Lidelsens smerter», står det mykje om i jobs bok. Livet er ikkje rett fordelt. Jobb vart prøvd på mange måtar, men når prøvelsane vart bestått, velsigna Gud han meir. Herren gav og Herren tok. Så seier han: «Har du gleda av å gjera urett?». Ein kjem ingen veg av å klage og av å sjå negativt på livet. Det er viktig at ein får smertene på overflaten, og ikkje bare skyver dei vekk. Dette kan Gud hjelpe oss med, viss ein bare er open om det, for Gud er ein personlig Gud.

Desse bibeltimane var til ein god påminning. Etter ein avslappande helg med mykje påfyll og morro, var me ett skritt nærmare å komme i gang med det daglige livet.

Den eine kvelden byrja det å pøsregne. Det dryppa ned frå taket. Lynet og tordenen hørtes ut som om det var nokon cm i frå oss.

Me hadde elles bålkos om kvelden med lovsang, bli kjent kveldar, natursti, grilling, gudsteneste før me reiste på søndagen.

Her er bilete av turen som me vare på i nærområdet